Duizenden barcodes nodig voor kinderkleding KMDB

Een aparte code voor elke maat en soort opdruk. “Het is extra werk, maar het is fijn om het nu wat professioneler aan te pakken.”

Kleren maken de baby

Op een zolderkamertje ontstond in 2016 de webshop ‘Kleren maken de baby’ van Priscilla Toppers. De kleding kocht ze in bij groothandels. “Maar ik begon toen ook al snel met de verkoop van shirtjes waarvoor ik zelf prints ontwierp.” Het kan snel gaan, want inmiddels heeft de onderneemster haar eigen kledinglijn, waarbij niet alleen prints, maar ook de kleding zelf door haar wordt ontworpen.

Haar bedrijf heet nu KMDB, afkorting van de oorspronkelijke naam. “Vooral omdat ik niet meer alleen babykleding verkoop.” En haar kleding is nu ook te koop in andere kledingzaken, dan werkt een korte naam beter. “Ik kreeg al vrij snel vragen van webshops, die ook mijn kleding wilden gaan verkopen. En sinds februari zijn er al 25 winkels waar mijn kleding wordt verkocht. De focus voor dit jaar is om de honderd winkels te halen.”

Stoer, unisex, streetwear

De kleding zou ook voor volwassenen goed draagbaar zijn. Het zijn de woorden - stoer, unisex en streetwear - die het best passen bij de kinderkleren van KMDB. Vaak in wat donkere kleuren, zoals een stoer ‘bombervest’ met camouflageprint. “De kleren zijn best uitgesproken en bepaald geen jongetjesblauw of meisjesroze.” De stijl past het best bij haarzelf, zegt ze. “En het is weer eens iets anders. Je kunt het niet overal kopen. Andere kinderkleren zijn vaak zo ‘kinderlijk’. Mijn kleding dus niet. Zo zijn er bijvoorbeeld ook broekjes met van die scheurtjes erin, net als voor volwassenen.”

‘Voor de webshop had ik nog geen codes nodig, maar winkeliers vragen er om’

Toppers heeft hulp voor het bedrukken en inpakken van kleding. Ook haar partner helpt haar zoveel mogelijk, de kleding zelf wordt gemaakt in Polen. “Door dingen uit te besteden, heb ik tijd om de ontwerpen, contact met klanten te onderhouden en voorraden bij te houden. Mijn man heeft het uitzoekwerk rond barcodes en EAN-codes gedaan. Voor alleen de webshop had ik de codes nog niet nodig, maar winkeliers vragen er om. Begin dit jaar heb ik voor het eerst 100.000 barcodes aangeschaft. Dat lijkt veel, maar voor elke maat shirt en voor elke soort opdruk heb je een aparte code nodig. Dat zijn er voor de shirtjes alleen al 7000.”

KMDM over barcodes: “Ze kosten geld, je moet prijskaartjes maken, allemaal extra handelingen. Het was onbekend terrein."

‘We lieten ons door GS1 informeren en kozen voor geregistreerde barcodes’

Toppers ziet de barcodes enerzijds als een ‘moetje’. “Ze kosten geld, je moet prijskaartjes maken, allemaal extra handelingen. Het was onbekend terrein. Op internet bleken codes te worden aangeboden: geregistreerde van GS1, maar ook ongeregistreerde codes. We hebben ons door GS1 laten informeren en gekozen voor de geregistreerde codes. Dan ben je zeker dat ze goed zijn en altijd en overal kunnen worden gelezen. Je wilt het toch allemaal netjes doen en zorgen dat het klopt. Het is ook fijn om het wat professioneler aan te pakken. De kleding gaat nu netjes in een polybag (verkoopverpakking) met een prijskaartje de deur uit. Dat is toch anders dan een shirt in een envelop met een postzegel erop.”

Het gemak van barcodes (EAN’s) ziet Toppers zelf nog niet, geeft ze toe. “Voor mijn eigen voorraadbeheer is het nog niet nodig, alhoewel ik zit te stoeien met verschillende voorraadsystemen (voor de webshop én voor de groothandel). Maar tot nu toe doe ik het vooral voor de klant. Ik druk de codes af en plak ze op de prijskaartjes. Dat doe ik nu nog zelf, binnenkort gebeurt dat bij de producent in Polen.”

Dit is een mooie uitlaatklep

Vorig jaar gaf Priscilla haar baan op om fulltime met haar bedrijf bezig te zijn. “Het is zo snel gegaan. Pas twee jaar bezig en het gaat best hard. Voor mij is dit een mooie uitlaatklep voor mijn creativiteit. Zo ben ik het best op mijn plek. Ik ben nu alweer bezig met een nieuwe collectie, met nieuwe stofjes en prints. Daar haal ik de meeste voldoening uit.”